Er zijn mensen die vinden dat Nederland geen natuur heeft. Niet omdat bijna alles is volgebouwd. Maar omdat er nog geen grasspriet uit zichzelf groeit. Er wordt geplant, gemaaid, gerooid en zelfs hele rivieren verlegd. Het is geen natuur, maar cultuur, zeggen ze. Die mensen zijn zeikerds.
Natuurlijk is er Vrije Natuur in Nederland. Gewoon alles wat niet is volgebouwd en wat geen weiland of akker is. Er zijn kleine stukjes natuur en grotere. En het mooie: allemaal gratis. Er zijn mensen die zeggen dat het wel duur is, dat we daar belasting voor betalen. Maar ook dat zijn zeikerds.
Het leuke van de Vrije Natuur is dat het gratis is, maar ook dat je er van alles in kunt doen. Wandelen, picknicken of gewoon gaan zitten, op een klapstoeltje.
Laatst las ik dat wetenschappelijk onderzoek bewees dat de Vrije Natuur goed is voor je gezondheid. Door kastanjes te zoeken of sneeuwklokjes te bekijken kun je stress beter relativeren. Sinds ik dat weet, geniet ik nog er meer van.
Jammer genoeg zijn er wel nadelen. Zo is het in Nederland altijd druk, vooral op zondag. Ik heb niks tegen mensen, maar mijn Vrije Natuurbeleving gaat in kwaliteit achteruit als ik constant tussen voortsjokkende families met dreinende kinderen moet slalommen.
En dan het probleem van de poep. Die families nemen vaak een hond mee. En omdat het Vrije Natuur is, denken ze kennelijk dat de hond ook Vrij mag poepen. Die honden zijn niet de enige. Zelfs in Nederland leven nog dieren in het wild. En ook die poepen. Op mijn hoofd bijvoorbeeld, net als ik daar wandel.
Ooit had ik me laten vertellen dat er niks beters was dan seks in de Vrije Natuur. Twee geweldige dingen gecombineerd, het leek me wel wat. Ik besloot het te testen. Niet in Nederland, want daar is het te druk, maar in Frankrijk, op een broeierige zomerdag in een uitgestorven bos.
Lacherig keken we elkaar aan. Nu zouden we het gaan beleven. Misschien wel de ultieme ervaring van ons leven. We trokken onze wandelschoenen uit. Onze sokken. Onze t-shirts. Onze korte broeken. Onze onderbroeken. En toen wisten we niet hoe snel we alles weer aan moesten trekken want we waren allebei minstens twintig keer gestoken. Een plakkerig, zweterig lijf, insecten zijn er dol op.
De conclusie is duidelijk. De Vrije Natuur is ontspannend, rustgevend en mooi. Maar aan die beesten zouden ze iets moeten doen.
Deze blog is ook gepubliceerd in Genoeg nummer 100 (winter 2014)