Mopperen is een Nederlandse hobby en de plaats waar deze hobby het fanatiekst wordt beoefend, is Utrecht. In Amsterdam word je begroet met een grap, in Rotterdam hebben ze geen tijd om te groeten omdat ze aan het werk zijn en in Utrecht word je begroet met gemopper. Denk Rijk de Gooijer erbij en je hebt het beeld. Ik ben Nederlander én woon in Utrecht, dus mijn hobby was het ook. Een heel fijne zelfs. Want, redeneerde ik, gratis en ook nog goed tegen de stress.
Je hoeft je maar een beetje in spiritualiteit en zingeving te verdiepen om te weten dat ik ernaast zat. Negativiteit is fout, zeggen mensen die het kunnen weten. Wie werkelijk zinvol en plezierig wil leven, leeft oordeelsvrij in het moment, laat alles wat er is bestaan en let op zijn ademhaling.
Hoeveel ik ook van mopperen houd, plezierig en zinvol leven leek me ook wel wat, dus ik heb het geprobeerd. Ik kocht een zak appels en de helft bleek rot: met een glimlach kieperde ik ze in de prullenbak. De bus reed voor mijn neus weg: stralend wuifde ik hem na. Oudste kwam thuis met een 2 voor natuurkunde: ik keek haar oordeelsvrij aan en lette op mijn ademhaling. Ze onderbrak even haar tirade over de leraar die niet goed uitlegde, de onduidelijke toetsvragen en de vele bewijzen die aantoonden dat het echt niet aan haar lag. ‘Wat kijk je gek?’
Daarna begon ik me fysiek vreemd te voelen, opgefokt, gestresst. Ik kreeg ook neigingen die ik nooit eerder had gehad. In de supermarkt had ik enorm veel zin degene voor me in de rij toe te schreeuwen dat hij op moest schieten. En in een volle bus moest ik me bedwingen niet iedereen bij me in de buurt stiekem te knijpen.
Toen werden de gft-bakken voor de derde keer op rij niet geleegd. Terwijl ik de stinkende, volle bak terugreed naar de tuin, begon ik te mopperen. Op de gemeente, die vieze gft, de kliko’s. Het ging vanzelf, ik had al zoveel jaren gemopperd, het was eruit voor ik het wist. Het was of er een gordijn werd opengetrokken. Mijn hoofd werd licht, mijn blik werd helder en ik voelde me weer mezelf.
Sindsdien mopper ik weer volop, bij voorkeur elke dag en over alle onderwerpen. Want de conclusie is duidelijk. Ik woon niet voor niets in Utrecht. Beter een tevreden mopperaar dan een verkrampte positieveling.
Deze blog is ook gepubliceerd in Genoeg.