Voor tijdschrift Genoeg schrijf ik de rubriek ‘De Uitdaging’. Dertig dagen probeer ik een goed voornemen vol te houden. Dit is de tweede aflevering.
Dag 0
Leuk idee, geen suiker eten, maar het zit in bijna alles. Wat mag wel en wat mag niet? Mag fruit? En bier? Een zoektocht op internet geeft antwoord. Het gaat om het vermijden van toegevoegde suiker. Fruit en bier mogen dus gewoon. Dat wordt een makkie!
Dag 1
Het gedoe begint al bij het ontbijt. ’s Ochtends eet ik altijd een boterham met jam. Dat mag dus niet meer. Een boterham met kaas dan maar? Ik twijfel. Kaas is niet lekker ’s ochtends.
Dag 3
Dat er suiker zit in snoep en koek weet ik ook wel. Maar waarin nog meer? Een zoektocht door de voorraadkast levert het volgende resultaat op:
Wel suiker: volkorenbrood van de buurtsuper, augurken, zongedroogde tomaten op olie, paprikachips, sambal brandal, wraps, alle vleeswaren en pindakaas van Albert Heijn.
Geen suiker: allinsonbrood van Albert Heijn, kappertjes, zongedroogde tomaten in een zakje, naturel chips, sambal oelek, rijstwafels, parmaham en pindakaas van Lidl.
Dag 4
De Man heeft zich solidair verklaard en doet mee. Hij snoept meer dan ik en is benieuwd of hij een maand zonder kan. ’s Middags komt hij blij terug van de buurtsuper, met een grote zak geroosterde mais bij zich. ‘Zonder suiker!’ roept hij. ‘Zo val je natuurlijk nooit af,’ zeg ik, maar hij lacht alleen maar. De pubers gaan gewoon door met suiker eten, voor onze neus zelfs. Wel klagen ze dat er geen koekjes meer zijn. ‘Ga zelf maar halen,’ zeg ik. Maar daar zijn ze weer te lui voor.
Dag 7
Ik heb al zeven dagen geen koekjes meer gegeten zonder ze te missen. Maar nu is het weekend en vind ik dat ik recht heb op iets. Onlogische gedachte, maar hij gaat niet weg. Ik eet daarom maar een bakje nootjes met rozijnen leeg.
Dag 10
Met Oudste in de supermarkt. Ik lees alle etiketten net zo lang tot ik er iets vind zonder suiker. ‘Ik ga voorlopig niet meer met jou boodschappen doen,’ zucht ze. ‘Je lijkt wel zo’n idiote gezondheidsfreak.’
Dag 11
Meteen na het ontbijt heb ik gesport, heel hard gesport. Bezweet en uitgeput kom ik thuis. Net als anders drink ik koffie. En net als anders wil ik koek. Of chocola. Of allebei. Een zoete beloning voor mijn harde werk. Mijn maag voelt hol aan. Ik ga al om half 12 lunchen om het gat te vullen.
Dag 15
Ik tik ‘zonder suiker’ in op internet en vind allerlei blogs waarin mensen jubelen over hoe ze zijn afgekickt van ‘het witte gif’. De eerste dagen hebben ze vreselijk last van hoofdpijn, puistjes, slapeloosheid, obstipatie en noem maar op. Maar als ze daar eenmaal doorheen zijn, breekt de hemel open. Bevrijd zweven ze door het leven. Evenwichtig, gezond, uitgerust en vooral gelukkig.
Ik eet nu al twee weken geen toegevoegde suiker en ik merk niks. Ik heb geen hoofdpijn, geen puistjes, slaap net zo goed als anders. Na vijf blogs heb ik zin om naar de drogist te rennen, twee kilo drop te scheppen en alles achter elkaar op te eten. Tot ik misselijk ben.
Dag 16
De Belgische mayonaise van Albert Heijn bevat geen suiker!
Dag 19
Mijn queeste in de supermarkt levert wel wat op. Mijn boterham met jam in de ochtend vervang ik door yoghurt met muesli en een banaan. Geen mierzoete cruesli natuurlijk, maar van die ouderwetse graanvlokken met af en toe een rozijn ertussen. Het is echt lekker. Misschien nog wel lekkerder dan een boterham ’s ochtends.
Dag 21
Ik drink koffie in de stad, met een vriendin. Er ligt een droog koekje naast. Ik kijk ernaar en denk: hij ziet er niet lekker uit. Het kost me geen moeite om hem te laten liggen, ik mis er niks aan. Voor de gezelligheid eet zij de mijne ook op.
Dag 22
Ik heb per ongeluk de verkeerde pindakaas gekocht in de supermarkt. Met suiker. Bekijk het maar, denk ik, ik ga niet meer terug. Ik smeer mijn boterham, doe er sambal op en dan komkommer. Bij de eerste hap merk ik het al. Enorm zoet! Zou het met suiker zo werken als met zout? Dat je eraan went als je het veel eet en dat je het ontwent als je het niet meer eet?
Dag 24
Ik ben veel sneller klaar met boodschappen doen. Er zijn namelijk hele gangen in de supermarkt waar ik niks meer te zoeken heb. Alles zit vol suiker. Dat schiet lekker op.
Dag 25
Het probleem met geen suiker eten is niet dat het moeilijk is om geen suiker te eten. Het is moeilijk omdat ik iets niet mag. Daar word ik na drie weken recalcitrant van. Ik kijk naar een pak koekjes in de kast. Zal ik het doen? Dan denk ik aan dit artikel en doe de kast weer dicht.
Dag 30
Tijd om de balans op te maken. De Man is 1,5 kilo kwijt, ik niks. Ook voel ik me precies hetzelfde. Niet fitter, niet gezonder, niet beter. Suiker vergif? Totale onzin natuurlijk, je lichaam maakt geen onderscheid tussen suiker in cola of in fruit. En koken zonder suiker – geen ketjap, geen stokbrood, geen worcestersaus – is een hoop gemier.
Maar is eten zonder suiker ook totale onzin? Gezond is het natuurlijk niet, je wordt er dik van en het is slecht voor je tanden. En wat ik vooral heb gemerkt de afgelopen maand: hoe vaak ik iets eet zonder nadenken. Koekjes die me worden aangeboden, stukken taart, ijsjes, snoepjes die nog in de kast liggen. Suikerbommen die vaak niet eens lekker zijn. Dat ga ik anders doen, neem ik me voor. Ik ga alleen nog dingen eten die ik echt lekker vind. En met mate natuurlijk. Alleen in het weekend koek bijvoorbeeld, beheerst, evenwichtig.
Dag 31
’s Ochtends een boterham met hagelslag. Bij de koffie een halve reep chocola. Bij de lunch twee boterhammen met stroop. ’s Middags koekjes bij de thee. ’s Avonds ijs en de rest van de chocola bij de koffie. Suiker is natuurlijk ook gewoon heel lekker.