Voor tijdschrift Genoeg schrijf ik de rubriek ‘De Uitdaging’. Dertig dagen probeer ik een goed voornemen vol te houden. Dit is de achtste aflevering.
Dag 0
Een paar jaar geleden hoorde ik voor het eerst over koud douchen. Een kennis was er enthousiast over, ik las af en toe positieve verhalen. Serieuze verhalen, behoorlijk onderbouwd. Geen vaag gezweef op esoterische websites met plaatjes in zachte kleuren en stemmige plingplongmuziek. Koud douchen is gezond, dat was elke keer de conclusie. Goed voor je hart, goed voor je weerstand, goed voor je welbevinden. Het leek me wel wat. Maar ik deed het nooit. Ik hou niet van kou. Ik heb het liever warm.
Nu moet ik er toch aan geloven, want voor de lezers van Genoeg heb ik natuurlijk alles over. Zelfs kou. Eerst een rondje google om te kijken hoe het precies moet. De blogs vliegen me om de oren, de een nog juichender dan de ander. En ik word meteen gerustgesteld. Je mag eerst warm douchen. Daarna draai je in drie stappen de warme kraan dicht. En, nog mooier, er is al een positief effect als je elke dag dertig seconden koud doucht. Pfoe, dat scheelt. Ik had al visioenen hoe ik elke ochtend gillend onder de douche zou staan.
Dag 1
Buiten is het 6 graden, binnen 17 want de verwarming is nog niet aan. Ik stap onder de warme douche. Na vijf minuten draai ik de douche naar koud. Van de eerste draai merk ik bijna niks, van de tweede iets meer. Bij de derde is het koud. Koud! Koud! Koud!
Ik houd mijn adem in en begin opgefokt op en neer te hopsen. Koud! Koud! Koud!
Dag 3
Het lukt me steeds beter om onder de koude kraan te blijven staan. Maar koud blijft het. Zelfs nadat ik me heb afgedroogd voelt alles nog koud aan.
Dag 4
Als je blijft ademhalen, wordt het vanzelf steeds minder koud. Dat is de truc. Rustig door blijven ademen, door je neus.
Dag 6
Ik heb niet zoveel ervaring met koud douchen. Hoewel, nu ik erover nadenk toch wel. Uit zuinigheid of luiigheid, op campings waar je een douchemuntje nodig had. Weer 50 cent uitgespaard. Maar dan was het zomer en warm. Nu is het winter en koud.
Dag 10
Het went. Een beetje.
Dag 14
Voor de zoveelste keer denk ik: zal ik het vandaag niet doen? Gewoon nu de kraan uitzetten en me afdrogen? Niet mezelf eerst nog geselen met die kou? Maar ik ga dapper door. Niet omdat ik zo overtuigd ben van het positieve effect. Maar omdat ik bang ben dat als ik het één keer oversla, ik het nooit meer doe.
Dag 16
Van koud douchen word je dun, lees ik op verschillende sites. Want als je het koud hebt, wordt je gewone, witte vet omgezet in bruin vet. Wit vet is slecht, bruin vet is goed. Van wit vet word je dik, van bruin vet niet. Bovendien verbruik je extra energie als je het koud hebt omdat je lichaam weer warm wil krijgen. Ik ben benieuwd. Voorlopig zijn de gevolgen van sinterklaas, kerst en oud & nieuw nog duidelijk voelbaar en zichtbaar op de diverse onderdelen van mijn lichaam. Ook al stel ik me nu al een halve maand elke ochtend vrijwillig bloot aan ijzige kou.
Dag 19
Het schijnt dat je steeds beter tegen kou kunt als je koud doucht. Maar ’s avonds heb ik nog steeds koude voeten en dat gaat pas over als ik twee paar sokken over elkaar aantrek.
Dag 20
De topkoudoucher van Nederland is Wim Hof, ook bekend als de Iceman. Hij doucht niet alleen koud, hij zwemt ook in ijswater en loopt marathons in blote bast. Op de noordpool. Het is gezond om het koud te hebben, zegt hij. Ons lichaam is daarop gebouwd. Als je het koud hebt, train je je hart en bloedvaten, het gaat ontstekingen tegen, je bouwt weerstand op en het is ook nog eens goed voor je huid. Vroeger hadden mensen het vaker koud en waren ze dus gezonder.
Klinkt leuk, maar hoe zit het dan met mensen in tropische gebieden? Die hebben het altijd warm. Die hoeven nooit te wennen aan kou. Die hoeven nooit moeite te doen om zich warm te houden. Zijn die dan veroordeeld tot een lui, decadent bestaan met een dik lichaam vol wit vet dat verleerd heeft zich in te spannen?
Dag 23
Het wordt elke keer een beetje minder moeilijk.
Dag 24
Iedereen om me heen is ziek. Buikpijn, hoesten, overgeven, koorts, ze zijn goed de klos. Ik heb niks, helemaal niks. Ik ben hartstikke fit. Dat moet wel van het koude douchen komen. Ik ben dol op n=1 onderzoeken.
Dag 25
Gek genoeg voelt het steeds minder koud aan. Het lijkt wel of je eraan went. Alleen de eerste seconden zijn nog koud. Daarna voelt het nog maar een beetje koud. Kou is ook niet zo erg, denk ik, terwijl ik mijn benen om de beurt onder de koude straal houd. En langzaam ademhaal.
Dag 28
Mijn huid is minder droog. Of denk ik dat maar?
Dag 30
Al dertig dagen douch ik koud en ik ga er niet mee stoppen. En ik weet niet eens precies waarom. Echt overtuigd van het effect ben ik niet, die verkoudheid lijkt me toeval. Maar na dertig dagen ben ik zo gewend aan dat koude water, ik zou het zonde vinden om dat kwijt te raken. Belangrijker, ook al merk ik geen opvallende positieve effecten, het voelt ongelooflijk gezond. Zoiets als altijd bruine rijst eten, elke dag 30 minuten bewegen en nooit meer snoepen. Maar dan makkelijker. Want koud douchen hoeft maar dertig seconden per dag. Kleine moeite, goed gevoel, daar doe ik het voor.